Lima-Moyobamba

7 oktober 2019 - Moyobamba, Peru

Al weer lang geleden dat we iets geplaatst hebben maar we hebben het druk gehad dus lees maar verder! 

Week 5 in Peru

De laatste stage dagen zijn aangebroken. Maandag was Corine ziek thuis en dinsdag ik, Anneke, ik ben namelijk nogal aan het hoesten wat best op het blaffen van een hond lijkt. Hopelijk is het snel weer over. (gelukkig redelijk snel) 
Maandag op stage moesten Elbregt en ik tijdens de weekopening ineens op het podium komen en werden we door de groepsleerkracht van Elbregts klas en door 3 kids die ik in de klas heb gehad toegesproken. Dag was erg leuk. Aan het eind van de dag werden we gevraagd om nog eve. Te blijven voor een soort weekopening met docenten. Wel een beetje vaag, dachten we, maar goed. Bleek dus ook hier dat we naar voren moesten komen, werden we bedankt voor onze hulp en  kregen we een cadeautje. Toch wel heel lief!
Dinsdag zijn Corine en Elbregt naar stage geweest en hebben ze ook de laatste middag op San Marcos doorgebracht waar ze ook afscheid hebben genomen van de klas daar.
Woensdag was dan de laatste dag stage in Lima. De 4 weken zijn voorbij gevlogen.

Donderdag 
Vandaag is inpak- en opruimdag om vanmiddag met de bus te gaan. Zoals gewoonlijk waren we om half 7 wakker wat betekend dat we er al vroeg uit waren en aan de slag komen. In de middag kregen we nog een groot bord spaghetti met een stuk kip en rond 2 uur gingen we op weg naar de bus. Hier aangekomen hebben we onze bagage afgegeven en moesten we nog een half uur wachten totdat we de bus in mochten. Toen we de bus in gingen zagen we luxe stoelen met een gordijntje om je af te schermen voor de rest van de bus en een dekentje om 's nachts te kunnen slapen. Uiteindelijk was iedereen en alle bagage ingeladen en begon onze lange reis. We reden de stad uit en kwamen in de woestijn. Nouja, heel veel hebben we er niet van gezien want het wordt hier al best vroeg donker. Wat ook erg fijn was dat er boven mijn hoofd een speaker zat waar eerst nogal hard geluid uit kwam omdat er vanaf het begin namelijk constant Spaanstalige of nagesynchroniseerde films werden gedraaid. Gelukkig werd het geluid later wat zachter gezet. Om half 8 kregen we avondeten. Niet helemaal verwacht want er stond op de website dat we snacks zouden krijgen dus hadden we een heleboel eten meegenomen.
1 keer raden wat we eten.
Juist. RIJST.
Tja, best lekker maar niet elke dag.. Goed. Na een paar uur in de bus waren we wel een beetje moe dus gingen we lekker slapen. Voor de een wat eerder dan de ander maar gelukkig hebben we allemaal kunnen slapen. Rond half 3 werd ik nog wel wakker omdat we ergens gestopt waren en iemand constant hetzelfde aan het roepen was. Daarna kon ik gelukkig nog wel verder slapen tot half 6. Toen moesten we dus nog meer dan 12 uur maar verrassend genoeg waren we helemaal niet gaar van dat lange zitten. Waarschijnlijk omdat we zulke ruime stoelen hadden en dus zelfs opgekrult in onze stoel konden liggen.

IMG_20190926_153546IMG_20190926_170822IMG_20190927_092054


Deze dag kwamen we steeds meer groen tegen. Verder hebben we kippen, een soort geplukte kalkoenkip, ezels, koeien, waarvan 1 dode waar een heleboel gierachtige vogels op zaten, kalkoenen, varkens en geiten gezien. Deze dieren lopen gewoon rond bij de huizen of over de weg.
Rond een uur of 3 hebben we gestopt om even wat te eten en werd de bus even schoongeveegd. Hier kochten we een verse schijf ananas. Verder ging het weer en uiteindelijk kwamen we na 29 uur in de bus aan in Moyobamba. Na onze bagage uitgelaat te hebben was het wachten totdat er iemand kwam. Dat duurde best een tijdje dus probeerden we iemand te bellen maar die begreep het niet helemaal. Gelukkig kwamen daar een paar mensen aan, het gezin waar Elbregt verblijft, en deze hebben ons meegenomen en mij als eerste afgezet bij mijn gastgezin. Hier ging Corine in een motortaxi naar haar gezin en ook Elbregt ging weg. Daar sta je dan. Een gezin wat je niet kent, waarvan niemand Engels spreekt en je dus ineens echt op jezelf bent aangewezen. Dat is best wel gek zal ik je vertellen. Ik zit in een gezin met een vader, moeder en 2 dochters die allebei op onze stageschool zitten en waar ook de moeder werkt. Na mijn spullen een beetje uitgepakt te hebben en een douche genomen te hebben werd ik meegenomen om Moyobamba te verkennen en ergens koffie te drinken. Over die douche gesproken te hebben, ik heb dus alleen koud water om mee te douchen.....
Na rondgelopen te hebben door Moyobamba, en bij een uitkijkpunt geweest te zijn, waar ik geen steek kon zien omdat het donker was kon ik om 12 uur eindelijk gaan slapen.
De volgende dag kon ik heerlijk uitslapen tot half 9. En ja dat ik tegenwoordig uitslapen want in Lima waren wen elke keer al om half 7 of 7 uur wakker.
Vervolgens kreeg ik een Peruaans ontbijt met een soort gekookte banaan en iets wat een beetje naar havermout smaakte maar waarvan ik geen idee heb wat het is. Rond 12 uur vroeg Katty, de moeder van het gezin, of ik meeging naar de markt. Dat wilde ik wel dus liepen we door straatje, die me een beetje aan Huaraz deden denken, naar de markt. Hier kochten we de ingrediënten voor het eten van vanmiddag en gingen we met de motortaxi weer naar huis. Die motortaxis zijn het vervoermiddel waar eigenlijk iedereen gebruik van maakt. Voor 2 sol kom je zo heel makkelijk  van de ene naar de andere plek. Na het middageten werd ik meegenomen naar de rivier. Als je mij een beetje kent weet je dat ik rivieren en de zee/oceaan heel tof vind dus ik was blij. Om bij de rivier te komen moesten we een heleboel trappen af. Terwijl ik hiervan af ging voelde het echt wel als een jungle. Ik hoorde vogels, het was warm en om me heen was het heel groen. Bij de rivier aangekomen gingen we met een boot de rivier op. Prachtig om te zien, al was het waterlevel wel laag omdat het hier winter is. 
Het is hier best wel warm ondanks dat het winter is, en dat vonden een aantal kinderen ook, die zwommen namelijk lekker in de rivier. 
Na het tochtje over de rivier moesten we weer boven komen. Dit deden we door over een stijl zandpad naar boven te lopen. Ja, we zijn echt in de jungle beland! Heel veel groen, warmte en vochtigheid.
Ook ben ik deze dag nog naar een plek met een boel bloemen, en verrassend genoeg ook 5 alligators die in een te klein verblijf zaten.

IMG_20190928_150815IMG_20190928_160136IMG_20191004_192857IMG_20190927_220514

Zondag
Eerst maar uitslapen want de kerk waar ik naartoe zou gaan begon pas om 10 uur. Na een ontbijtje ging ik samen met Antonela, de 14-jarige dochter van het gezin naar de kerk. Deze kerk was in ieder geval groter dan de kerk waar we in Lima zijn geweest maar het was niet heel vol. Het blijft toch wel lastig om zo lang een preek te volgen in het Spaans, maar we doen ons best en elke week leren we weer dingen bij. Na de kerk gingen we Chifa eten, dat is Chinees eten met een mix van Peruaanse kruiden. Deze keer hoefde ik gelukkig geen eten te laten staan omdat ik vol was, wat in Lima dus wel regelmatige gebeurde. 
De rest van de dag heb ik met de meiden een soort frappucino gemaakt en verder uitgerust van de laatste, toch wel drukke dagen. Zo kon ik ook energie opdoen voor morgen, de eerste dag stage hier.

Week 6
Deze week begon om een uur of 6 met wakker worden en je klaarmaken voor school. Om 6.50 was het voor mij tijd om met de moeder en dochters naar Annie Soper te gaan, onze stageschool. Om hier te komen maken weelke dag gebruik van de motertaxi, die hier door
iedereen gebruikt wordt. Aangekomen maakten we kennis met de directeur en werden we vervolgens voorgesteld aan de hele school. Elke ochtend beginnen alle leerlingen van primaria en secundaria (basis- en middelbare school) de dag met een dagopening. Vervolgens was het tijd om naar onze stageklas te gaan. Corine zit in graad 4, Elbregt in 3A en ik in 3B. Dat betekend in Nederland groep 6 en groep 5. Tja, het is wel even wennen.
Hier zijn minder materialen dan in Nederland. Zo zijn er geen digiborden, lang niet voor alle lessen werkboeken en zit de school niet in 1 gebouw maar zijn er allemaal losse klaslokalen. Dat is dan wel weer heel leuk want zo kan je heel even tussen de lessen door zo naar buiten lopen en even in de zon staan. Wat een verschil met het koude en grijze Lima!!

Verder wordt er best wel frontaal lesgegeven. Dat betekend dat de leerkracht veel aan het woord is en dan de kinderen veel dingen over moeten schrijven. En daar doen ze dan ook nog eens heel lang over! Zo had Elbregt een Engelse les waarbij de kinderen het alfabet over moesten schrijven met de  Engelse uitspraak en daar kregen ze meer dan een uur voor waarna ze nog niet klaar waren! Tja, vooral dit soort dingen laten je zien hoeveel we in Nederland willen bereiken tijdens de lessen.
Verder gaan de dagen redelijk snel voorbij, heb ik al een les gegeven over Nederland, wat ook wel weer bijzonder was. Ik had de dag voor mijn les gezien dat de juf een laptop mee had dus had ik een PowerPoint presentatie voorbereid over Nederland, kom ik op school, heeft ze haar laptop niet mee en moet ik dus improviseren! Het is heel makkelijk om plaatjes te tekenen die precies verschillende plekken in Nederland laten zien...
Deze week waren er in de avond sportwedstrijden van de school. Het bijzondere alleen was dat de kinderen niet spelen maar de ouders! Verder zijn ze daar redelijk fanatiek in en wordt het groots aangepakt met een fakkel die ontstoken wordt en een rondje lopen om de klas te presenteren. Zo ging de week snel voorbij en kwam en we aan bij het weekend. Op naar Tingana! Dit is een gebied wat in de jungle ligt en waar we over een rivier zouden kanoën.
Maar omdat het al veel te lang geleden is dat we een blog geplaatst hebben komt deze later deze week en zullen jullie nog even geduld moeten hebben. Als je ons op Instagram volgt op @alpacahoppers, dan heb je al foto's van deze fantastische plek gezien! 

IMG_20190930_193704IMG_20190928_152728IMG_20191004_173336IMG_20190930_141258

Ps, hou de blog in de gaten, we zullen binnenkort nog (meer) foto's plaatsen
 

Foto’s

3 Reacties

  1. Diliana:
    8 oktober 2019
    Gaaf!!
  2. Opa:
    14 oktober 2019
    Je ziet wel heel veel moois, een super ervaring
  3. Oma en opa Van Heek:
    17 oktober 2019
    Wat een afstanden zeg en belevenissen uiteraard.
    Het lesgeven gaat kennelijk op z'n elfendertigst!
    Hartelijke groet.