Vakantie! Huaraz

Maandag 26 augustus

Vandaag hebben we kennisgemaakt op onze stageschool San Andres waar we een rondleiding kregen en waar we vast onze klas hebben gezien. Corine krijgt de kleutertjes van Kindergarden, Anneke krijgt groep 3 en Elbregt groep 8. ook zijn we naar San Marcos geweest, de universiteit waar we op dinsdag en donderdag middag naartoe zullen gaan. De rest van de dagen zullen we op San Andres stage lopen.

dinsdag hebben we niet zo veel gedaan behalve boodschappen doen en inpakken voor onze vakantie naar het strand en naar Huaraz.

Woensdag 28 augustus

We zijn op weg gegaan naar Casma waar het vakantiehuis van de familie is. Daar zullen we 1 nacht overnachten voordat we naar Huaraz zullen gaan. Rond een uur of 10 gingen we weg maar eerst moesten we nog boodschappen doen. Eindelijk gingen we dan op weg. De stad hangt vol met smog en zelfs tot een heel stuk buiten de stad kan je niet ver kijken. Op een gegeven moment kwamen we langs heel veel sloppenwijken. Zo ver als je kan kijken. Dat is wel heftig om te zien. Ook zagen we, hoe verder we de stad uit waren, dat Lima echt in de woestijn ligt. Heuvels met zand, geen leven te bekennen en heel uitgestrekt. Het was zeker heel bijzonder om te zien. Na een paar uur kwamen we in Casma, waar we tickets voor de bus naar Huaraz hebben gekocht. 20 sol voor 3,5 of 4 uur rijden! Dat is absoluut niet duur. Even voor je beeld, 4 sol is 1 euro dus voor deze rit betaal je 5 euro! Daar kom ik in Nederland nog niet eens van kampen naar Zwolle en seer terug.

Vervolgens moesten we nog ongeveer een half uur rijden naar tortuga playa. Toen we aankwamen keken we onze ogen uit! Grote huizen, een prachtig uitzicht op de baai en de oceaan.. We waren blij verrast om te zien dat het huis waar we in slapen ook zo mooi was. Wel lag er heel veel zand, omdat het natuurlijk in de woestijn ligt, dus dat gingen we eerst opruimen. Vervolgens gingen we de spullen uitpakken en dan naar het strand! Het strand is niet zo heel groot maar wel heel mooi. Het ligt aan een baai. Na een tijdje begin het donker te worden en gingen we de zonsondergang bekijken boven op een rots die uitkeek over de oceaan. Toen het helemaal donker was geworden zijn we weer naar het huis gelopen waar we gingen eten. Tijdens het eten kregen we ook pisco om te proeven. Nou als je mij, Anneke, een beetje kent weet je dat ik niet van alcohol houd en ik vond het dus ook niet te pruimen. Corine en Elbregt vonden het wel lekker.

Wat erg grappig was is dat Ana Maria een aantal Nederlandse woorden probeerde uit te spreken zoals doorzichtig. Het was hilarisch want zij vind het echt een heel gek woord en om haar dat dan uit te zien/horen spreken, dat was grappig om te zien.

Na het eten zijn we lekker op tijd naar bed gegaan want de wekker stond om half 6 om te vertrekken naar Casma, en vanuit daar naar Huaraz!

Donderdag 29 augustus

5.33. Ja ik zet nooit de wekker op een ronde tijd. Dus ook vandaag niet en dus liep de wekker om 5.33 af. Na deaatste spullen ingepakt te hebben en een kort ontbijt gingen we op weg naar Casma. Na een minuut of 25 waren we er dan. Onderweg zagen we nog een prachtige zonsopgang.

Om 7 uur zou de bus vertrekken maar hij was er nog niet dus moesten we nog even wachten. Nadat de bus rr was en we ingesap waren gingen we verder richting Huaraz. Ongeveer 4 uur rijden door de bergen met een prachtig uitzicht, een prima stoel om te zitten en heel weinig verkeer. Onderweg zagen we bananenbomen, mango of avocado bomen, heel veel velden met cactussen en af en toe een dorpje.

Na een uur of 3,5 zagen we ineens de cordilla blancas. De witte bergen achter Huaraz. Het duurde echter nog wel een minuut of 30 voordat we in Huaraz waren omdat we nog een heel stuk naar beneden moesten slingeren.

Eindelijk aangekomen zagen we een drukke stad! Op de een of andere manier hadden we dat allemaal niet verwacht.

Nu gingen we opzoek naar ons hostel, Akilpo. Nou dat hadden we zo gevonden omdat Corine dat al vanaf de bus had gezien. Aangekomen in het hostel moesten we nog even wachten en gingen we vast in de gemeenschappelijke ruimte zitten. Ik vind het een prima hostel! Het ziet er schoon uit leuke kleurtjes en leuke mensen. Het was wel grappig want we hebben direct al 2 Nederladers ontmoet! Nu hadden we al wel op booking.com gelezen dat veel Nederlanders dit een goed hostel vinden dus dat was leuk.

Na ons geïnstalleerd te hebben bedachten we ons dat we geen slotjes hadden voor de plek om onze spullen op te bergen dus die moesten we gaan kopen. Ook zijn we wezen kijken naar de busticket weer terug naar Casma maar die gaan we toch morgen maar boeken als we ervaren hebben hoe het lopen ging. Als het dan niet beviel kunnen we eerder naar huis en als alles goed gaat dan willen we eventueel nog een andere trekking doen.

We hebben overlegt met de man van de receptie en die zei dat je Laguna 69 beter niet kunt gaan lopen als je hier niet zo lang bent omdat dat een lange trekking is die ook naar een grote hoogte gaat. Nu gaan we morgen, vrijdag dus, naar Paramount met Laguna Páron. Ook super tof.

Verder hebben we wat rondgelopen in de stad en lekkere koffie met taart gedronken. Daar kwamen we weer een Nederland der tegen die dus  10 jaar in Peru woont! Hij adviseerde ons ook om zaterdag dan nog naar een ander meer te gaan waarvan ik nu even de naam vergeten ben. Note: Churup

De rest van de middag hebben we gerelaxt en onze reisboekjes bijgewerkt.

Ook hebben we cocathee geprobeerd. Dat schijnt namelijk te helpen tegen hoogteziekte.

Voor het eten zijn we pizza gaan eten bij Antuco en verder hebben we niet zo veel gedaan omdat voor de volgende dag een trekking naar Laguna Parón op het programma stond.

Vrijdag 30 augustus

4:15 in de ochtend ging de wekker en rond 5 uur werden we opgepikt bij ons hostel om met een busje naar de Laguna te gaan. Voordat we daar aan zouden komen moesten we eerst nog zo'n 3 uur rijden. Na 2 uur moesten we wachten voor een slagboom om entree te betalen. Maar er was geen persoon die ons er door kon laten dus moesten we even wachten. Hier konden we al even de bus uit om ons uit te rekken. Op dat moment voelde het best koud aan! Het was dan ook nog wel vroeg maar we hadden het niet echt koud verwacht. Aangekomen bij laguna Parón zagen we het prachtige meer al in het ochtendzonnetje liggen. Daar zouden we straks dus langs gaan lopen/hiken. Maar om dat te kunnen doen heb je natuurlijk energie nodig dus kregen we eerst een lekker ontbijtje met fruit, yoghurt en een soort pannenkoek met gebakken banaan en iets van nutellla. Na het ontbijt begon de tocht. Volgens onze gids was het vooral een vlakke tocht. Nou, dat vonden wij toch niet helemaal. Voor ons als Nederlanders is een vlakke tocht toch echt niet klimmen en over rotsen klauteren. Het eerste stuk viel nog wel mee maar daarna kwamen er toch echt wel stukken waar je over rotsen heen moest en waar het niet vlak was. Daarnaast moet je bedenken dat het meer op 4000 meter hoogte ligt dus dat er minder zuurstof in de lucht is. Gelukkig hebben we geen van allen echt last gekregen van hoogteziekte maar je merkt toch wel dat het anders is dan in de lage landen. Onderweg zagen we het prachtige meer, de hoge besneeuwde bergtoppen en heel veel rotsen. Na 2 uur moesten we over een stroompje heen en dat gebeurde door over een paar boomstammen te lopen die over het water lagen. Nou was het gelukkig maar een meter of 2 maar we waren toch blij dat er niemand in is gevallen. Aan de overkant van het stroompje hebben we even uitgerust en hoopte ik dat we hier zouden gaan lunchen. Helaas, we moesten nog een uur lopen! Na nog een uur lopen/klauteren over zand, stenen en rotsen kwamen we aan bij een meer dat achter laguna Parón lag. Dit meer heet Artesoncocha. Dit meer was meer ijsblauw en we zagen een waterval die in dit meer uitkwam. Nou, na even gevoelt te hebben aan de temperatuur van het water kwam het inderdaad zo uit de bergen want het was ijskoud! Wel voelde het heel zacht aan door de mineralen in het water. Eindelijk maar toch gingen we hier dan lunchen en kregen we tijd om uit te rusten voor de terugtocht. Heel eerlijk gezegd had ik daar niet zo'n zin in omdat ik het best wel zwaar vond. Na nog weer eens 3 uur gelopen te hebben waren we dan eindelijk weer bij het beginpunt. Hier konden we eindelijk uitrusten en begon de weg terug naar Huaraz weer. Nu was het dan wel zo dat het eerste uur van deze tocht niet heel prettig was omdat het een heel hobbelige dirtroad was en je het gevoel had dat je in een trampoline zat. Tijdens deze tocht heb ik nog wel lekker kunnen kletsen met onder andere mensen uit Brazilië en de US. Rond een uur of 6 kwamen we, helemaal moe weer aan in ons hostel waar we nog even gezeten hebben en uiteindelijk weer op tijd zijn gaan slapen. Het leuke van een backpackershostel is dat je mensen kunt spreken van over de hele wereld! In deze 2 dagen hebben we mensen gesproken uit Brazilië, de US, Ecuador, België, Duitsland, Australië en ook nog mensen uit Nederland, wat trouwens best gek is voor je gevoel.

Zaterdag 31 augustus

Corine en Elbregt gingen er deze dag alweer vroeg uit omdat zij een tocht gingen maken naar Laguna Churup. Ik had besloten om die dag voor mijzelf te hebben omdat ik erg moe was van gisteren en ik ook gewoonweg tijd voor mijzelf nodig had. Eerst heb ik nog even lekker met thuis gebeld. Het is toch wel fijn als je even de stem hoort van de mensen thuis en je even je hart kunt luchten. Na het bellen was het tijd om de bustickets terug naar Casma te kopen. Ik naar het verkooppunt en in m'n beste Spaans geprobeerd om tickets te kopen. Nou, dat ging eigenlijk best goed. Het enige was dat de tickets in plaats van 20 sol 25 sol waren. Nu snapte ik niet helemaal waarom en ik vraag me nog steeds af of ik opgelicht ben of dat het echt 25 sol was omdat het weekend was. Nouja, met de tickets in de pocket ben ik lekker rond gaan wandelen in Huaraz en kwam ik bij Plaza de Armas. Een plein met bankjes, wat palmbomen en een fontein. Gisteren had ik ook gehoord dat hier in de buurt een leuk cafeetje zat waar je lekker kon ontbijten. Omdat het inmiddels al een uur of 11 was ging ik inderdaad naar het California Café waar ik lekker heb ontbeten met bruin! Brood. Dat heb ik al in geen tijden gehad en was dus best lekker. Ook nog een lekker kopje koffie en sinaasappelsap en ik was weer blij. Daarnaast hadden ze een grote collectie boeken en kon ik eindelijk weer even een gewoon boek lezen in plaats van elke keer een boek te lezen op mijn telefoon.

Verder heb ik lekker rondgewandeld in Huaraz, wat boodschappen gedaan en over de marktjes gestruind waar ik wat fruit heb gekocht. Rond een uur of 2 heb ik nog lekker gerelaxt in het hostel en kwamen Corine en Elbregt ook weer terug van hun tocht naar Churup.

Om half 6 gingen we weer met de bus terug naar Casma. Deze reis duurde ook weer 4 uur en uiteindelijk waren we wel een beetje klaar met al dat gereis.

Zondag 1 september

Nadat we gisteravond opgehaald waren door onze hostfamilie en nog even gegeten hadden waren we snel in slaap gevallen. Zondag hebben we best lang uitgeslapen en rond 11 uur gingen we naar beneden om te brunchen met broodjes, een ei en zelfgevangen vis. Nouja, wij hadden die niet gevangen maar een vriend van de familie.

Na het eten gingen we naar het strand waar we gingen zwemmen/een boek lezen. Het was lekker weer dus dat was fijn. S ochtends was het namelijk nog heel mistig.

Op een gegeven moment zag ik een vis spartelen op het droge die niet terug kon naar het water dus die heb ik maar even terug gegooid de oceaan in.

Na alles opgeruimd te hebben in het huis en alle spullen weer ingepakt waren was het tijd voor de lange autorit naar Lima. Half 6 gingen we weg en half 11/11 uur waren we er dan eindelijk weer. De rit zelf ging voorspoedig en was bestemd voor goede gesprekken.

Eindelijk aangekomen gingen we gauw naar bed.

Voor de komende week, waar we inmiddels al aan begonnen zijn staan onze eerste dagen naar stage en naar de universiteit op het programma maar dat zullen we de volgende keer wel vertellen. Ik kan je vast verklappen, het is best pittig maar ook leuk.